Wednesday, January 26, 2011

seethayanam

ഒടുവില്‍ അവന്‍ പോയി...
ഭീകരമായ ഏകാന്തതയിലേക്ക്
എന്നെ തള്ളിയിട്ടിട്ട് ....
എനിക്കും അവനും ഇടയിലെ
നിശബ്ദതയ്ക്കു
കനം വയ്പ്പിച്ചു കൊണ്ട് ....
ചാറ്റല്‍ മഴയില്‍
നനയാതെ നനഞ്ഞത്  മറന്ന്‍....
ആരണ്യവാസത്തിലെ
മധുരിമകള്‍‍ക്കുമുന്നില്‍ കണ്ണുകള്‍ ഇറുക്കിയടച്ച്‌....
 ഉപേക്ഷിക്കാന്‍
രാജധര്‍മം  മാത്രമായിരുന്നില്ല കാരണം .,
പരപുരുഷസംസര്‍ഗം !
അധീര !
അശക്ത !
അബല !
ഇനിയുമേറെ കുറ്റങ്ങള്‍
തന്റെ പേരില്‍....
അനുചരനായ അനുജന്‍
നിറകണ്ണുകളോടെ യാത്രയായി..
ഇനി തനിച്ച് ...
വീണ്ടും യാത്ര തുടരേണ്ടിയിരിക്കുന്നു...
ഒരിക്കലും തിരിച്ചു വരാത്ത യാത്ര...
ഉത്തരങ്ങള്‍ തേടിയുള്ള യാത്ര...
വൈദേഹി നിശബ്ദയായി തേങ്ങി..
         --------------------
                രസിത രാമചന്ദ്രന്‍

3 comments:

  1. hai rasitha..."seethayanam" post nannaayirikkunnu...keep writing...aashamsakal..

    ReplyDelete
  2. This comment has been removed by a blog administrator.

    ReplyDelete